Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej | Co do zasady

Trybunał Sprawiedliwości UE przesądził, że agent może zachować prawo do prowizji, gdy klient umyślnie nie wykonuje umowy z powodu utraty zaufania do zleceniodawcy, wywołanej postawą tego ostatniego. Orzeczenie wyjaśnia również wątpliwości dotyczące wpływu częściowego niewykonania umowy na prowizję agenta.

Pytanie prejudycjalne jest narzędziem pozwalającym sądom krajowym wystąpić do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wykładnię przepisów prawa UE. Orzecznictwo samego Trybunału jest cennym źródłem wiedzy na temat zasad stosowania tego narzędzia.

Przewidziana w ustawie o prawie autorskim wielokrotność stosownego wynagrodzenia jest przedmiotem licznych dyskusji oraz różnorodnych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z jednej strony wskazuje, że zastawca musi być ograniczony w możliwości rozporządzania środkami pieniężnymi, ale z drugiej strony nie wyjaśnia, jak takie ograniczenie miałoby wyglądać.

TSUE potwierdził, że jeśli prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd co do pochodzenia produktu zachodzi tylko na części terytorium Unii, można orzec zakaz używania znaku towarowego tylko na tej części, z wyłączeniem konkretnych państw.

W czerwcu 2016 r., po wydaniu opinii Rzecznika Generalnego w sprawie kostki Rubika, zastanawialiśmy się, co TSUE ostatecznie postanowi w sprawie tego trójwymiarowego znaku towarowego. Zgodnie z oczekiwaniami wyrok TSUE zapadł jeszcze przed końcem 2016 r.

15 września 2016 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok interpretujący przepisy UE dotyczące pomocy państwa związanej z kosztami osieroconymi, które pojawiły się na skutek liberalizacji rynku wewnętrznego energii elektrycznej.

Zgodnie z niedawnym wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE przepisy polskiego Prawa zamówień publicznych dopuszczające poleganie na potencjale podmiotu trzeciego na potrzeby spełnienia kryteriów selekcji są zgodne z prawem unijnym.

W komunikacji przeznaczonej dla specjalistów obowiązują te same wymogi dotyczące stosowania oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych, jak w przekazie skierowanym do konsumentów, których ochrona jest nadrzędna.

Jeśli na targowisku są sprzedawane podróbki towarów markowych, dzierżawca placu targowego może być uznany za pośrednika przy naruszeniach prawa własności intelektualnej.

Rozporządzenie 207/2009 daje podstawy, by dochodzić odszkodowania za naruszenie unijnego znaku towarowego po opublikowaniu zgłoszenia tego znaku, a przed opublikowaniem jego rejestracji. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-280/15 doprecyzował zakres takiego odszkodowania.

Licencjobiorca może dochodzić roszczeń wynikających z naruszenia prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego stanowiącego przedmiot licencji, nawet jeśli licencja ta nie została wpisana do rejestru. Może też domagać się naprawienia szkody, którą sam poniósł.