własność intelektualna | Co do zasady

W ciągu ostatnich pięciu lat istotnie wzrosła liczba decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nakładających kary na dostawców usług medialnych za naruszenia związane z rozpowszechnianymi przez nich audycjami. Chodzi o standardy treści dotyczące poszanowania prawa, porządku publicznego, moralności, przekonań religijnych, a także ochrony małoletnich oraz dbałości o język. W okresie 2011-2018 wydawano średnio trzy decyzje o ukaraniu rocznie. W latach 2019-2023 nastąpił czterokrotny wzrost – do średnio dwunastu decyzji rocznie. W roku 2023 decyzji było już ponad dwadzieścia. Na szczególną uwagę, zarówno ze względu na częstość występowania, jak i problematykę, zasługują decyzje dotyczące treści szkodliwych dla małoletnich.

1 lipca 2023 r. weszły w życie nowe reguły dotyczące postępowania zabezpieczającego w sprawach własności intelektualnej[1]. Zgodnie z uzasadnieniem nowelizacji zmiany odpowiadają na praktyczne problemy przedsiębiorców i mają niwelować występujące nadużycia instytucji zabezpieczenia roszczeń w sprawach własności intelektualnej. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że zmiany powodują jeszcze większą formalizację postępowania. Wprowadzają także wiele wątpliwości.

Wkrótce wejdzie w życie kolejna, duża nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego. Zmiany dotkną w szczególności uprawnionych z praw własności intelektualnej. Nowelizacja zmieni dotychczasowe reguły postępowania zabezpieczającego, które w sprawach własności intelektualnej jest standardem, poprzedzającym wniesienie pozwu. Zmiany te wejdą w życie 1 lipca 2023 r. Istotne zmiany wprowadzono także w przepisach dotyczących egzekucji sądowej. W tym zakresie nowelizacja obowiązuje już od 15 kwietnia br.

Patent europejski o jednolitym skutku i nowy sąd patentowy – co powinien wiedzieć polski przedsiębiorca i czy jest się czego obawiać?

W 2017 r. wprowadzono możliwość uzyskania stopnia naukowego doktora w ramach programu tzw. doktoratu wdrożeniowego. Ma to wspomagać innowacyjność, ułatwiając współpracę między biznesem a uczelniami oraz instytutami naukowymi i badawczymi. Przygotowana w ramach programu rozprawa doktorska ma usprawniać działanie konkretnego przedsiębiorstwa lub rozwiązać problem technologiczny, z jakim boryka się zatrudniająca doktoranta firma.

Nie ma jednej recepty na sukces na rynku gier, ale wiadomo, co może być źródłem problemów na etapie dystrybucji. W tym artykule bierzemy pod lupę „zawartość” gry pod kątem kulturowym i historycznym. Takie aspekty mogą bowiem wymusić na producencie wprowadzenie zmian m.in. w questach czy wyglądzie postaci (skin). Nie zawsze wystarczy skrupulatna analiza contentu gry pod kątem własności intelektualnej. Czasem z pomysłów na niektóre treści lepiej będzie zrezygnować, a nawet stworzyć grę w kilku wariantach, dostosowując treści do rynku, na którym gra będzie dystrybuowana.

Pisaliśmy już o tym, na jakich zasadach można wykorzystać w grze wizerunek rzeczywistych postaci żyjących. Co jednak, gdy deweloper chciałby wykorzystać wizerunek zmarłego lub upodobnić awatar do zmarłej osoby, np. celebryty czy postaci historycznej? Uzyskanie jej zgody jest przecież niemożliwe. Czy zatem wizerunek zmarłych można wykorzystywać dowolnie? W artykule wskazujemy, jakich zasad powinien przestrzegać gamedeweloper, by zagwarantować sobie bezpieczeństwo prawne.

Korzyści z wykorzystywania gier wideo w edukacji i treningu nikt już dzisiaj nie kwestionuje. Gry symulacyjne, sportowe, typu role-playing czy strategiczne pomagają poprawić koordynację wzrokowo-ruchową, koncentrację uwagi oraz orientację przestrzenną, ćwiczą pamięć, rozwijają spostrzegawczość, prowokują do logicznego myślenia, uczą podejmować decyzje, dokonywać wyborów i przewidywać konsekwencje podjętych działań. Czy to znaczy, że nauczyciele mogą je bez oporów wykorzystywać na lekcji?

W naszym cyklu poruszaliśmy już temat ochrony gry komputerowej przed tzw. klonowaniem – w kontekście braku prawnej ochrony pomysłu na grę. W tym artykule szerzej przyjrzymy się temu problemowi.

Geoblokowanie, ogólnie rzecz ujmując, polega na ograniczaniu możliwości nabycia produktów i usług z powodu obywatelstwa lub miejsca zamieszkania potencjalnego nabywcy. Warunki dostępu do towarów lub usług lub płatności za nie są różnicowane w oparciu o kryterium geograficzne. Takie praktyki są co do zasady zakazane w UE. Czy ten zakaz ma też zastosowanie do gier?

Zainteresowanie branżą gamedev nie słabnie. Trend zwyżkowy utrzymuje się konsekwentnie od kilku lat, a rok 2021 z pewnością przyniesie kolejne wzrosty. Prognozy wskazują, że w 2023 r. wartość rynku gier przekroczy 200 mld USD. 

Czasem postać w grze wywołuje skojarzenie z rzeczywistą osobą. Podobieństwo to może być celowe lub przypadkowe. Aby zagwarantować sobie bezpieczeństwo prawne, twórcy gier powinni uzyskać zgodę rzeczywistej osoby na wykorzystanie jej wizerunku. Brak takiej zgody może powodować dotkliwe konsekwencje. W tym tekście omówimy zasady wykorzystywania wizerunku rzeczywistych osób żyjących.