Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej | Co do zasady

Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że wymóg oznaczenia wartości przedmiotu sporu w walucie polskiej nie ma zastosowania w europejskim postępowaniu nakazowym.

Fikcja doręczenia stosowana w przypadku nieustanowienia pełnomocnika do doręczeń w Polsce jest niezgodna z prawem UE.

Bardzo szczegółowe regulacje dotyczą masła i innych tłuszczów mlecznych do smarowania. Raporty z kontroli wojewódzkich inspekcji handlowych wskazują, że sytuacja na rynku masła wciąż nie jest najlepsza. Podobnie wygląda sytuacja w innych krajach UE.

Wzór przemysłowy, który obejmuje ochroną wygląd zewnętrzny produktów, może być tożsamy ze znakiem towarowym, oznaczającym pochodzenie produktów. Możliwy jest zatem konflikt prawa z rejestracji wzoru przemysłowego z prawem do znaku towarowego.

Tylko rzeczywiste używanie znaku towarowego umożliwia pełnienie przez znak jego podstawowej funkcji polegającej na wskazywaniu pochodzenia towarów i usług nim opatrzonych.

Symbole związane z państwowością, takie jak godło czy flaga, a także symbole organizacji pozarządowych nie mogą być wykorzystywane w charakterze znaków towarowych ani w całości, ani w części, ani jako ich elementy składowe.

Trybunał Sprawiedliwości dokonał wykładni pojęcia umowy licencyjnej w rozumieniu przepisów dotyczących rejestracji domen .eu. Może się okazać, że wiele domen .eu, z których korzystają przedsiębiorcy spoza Unii Europejskiej, nie powinno im przysługiwać.

TSUE rozstrzygnął, że − zgłaszając znak towarowy − można posługiwać się ogólnymi określeniami nagłówków klasyfikacyjnych tzw. Klasyfikacji Nicejskiej pod warunkiem, że wskazanie towarów i usług jest wystarczająco jasne i precyzyjne.

TSUE znów rozstrzygnął kolizję miedzy znakami towarowymi na korzyść wcześniejszego znaku renomowanego, mimo niedużego podobieństwa oznaczeń. Potwierdził, że do przyznania ochrony wystarczy możliwość wywołania uszczerbku w renomie lub odróżnialności znaku.

TSUE uchylił wyrok Sądu ze względu na jego wadliwe ustalenia kwestionujące odróżniający charakter zarejestrowanego znaku towarowego „F1”.

Dla potrzeb stwierdzenia jurysdykcji sądu krajowego TSUE przyjął założenie, że obywatel UE ma także miejsce zamieszkania w UE.

Oceniając, czy umowa zawierająca niedozwolone klauzule umowne powinna być w całości nieważna, czy też może pozostać w mocy w pozostałym zakresie, nie można uprzywilejowywać konsumenta. Przepisy krajowe mogą być jednak korzystniejsze dla konsumenta.