Artykuły | Co do zasady

Kryzys związany z pandemią COVID-19 wymusił na polskim ustawodawcy wprowadzenie niestandardowych rozwiązań legislacyjnych, których celem było nie tylko przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym, ale także wsparcie społeczeństwa na wybranych płaszczyznach życia. Dostrzegając istotne zagrożenie związane ze świadczeniem usług zdrowotnych na rzecz pacjentów z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 lub podejrzeniem takiego zakażenia, Minister Zdrowia zdecydował o wprowadzeniu kompensaty dla personelu medycznego wypłacanej na podstawie jego polecenia skierowanego do Narodowego Funduszu Zdrowia.

1 kwietnia 2021 r. weszła w życie nowa ustawa o rozliczaniu ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości, potocznie nazywana ustawą „lokal za grunt”. Ma ona realizować jeden z priorytetów Narodowego Programu Mieszkaniowego, zwiększając liczbę inwestycji mieszkaniowych. Czy ten cel ma szansę zostać osiągnięty?

Przedwczoraj, 20 kwietnia Prezydent RP podpisał ustawę nowelizującą szereg aktów prawnych odnoszących się do udziału społeczeństwa w postępowaniach dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Podpisana przez Prezydenta nowelizacja ustawy dotyczącej ocen oddziaływania na środowisko zwiększa uprawnienia organizacji ekologicznych i sprawia, że uzyskanie zezwoleń na realizację inwestycji będzie bardziej czasochłonne. Wykonanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (powszechnie zwanej decyzją środowiskową) będzie mogło zostać wstrzymane, a postępowania w sprawie zezwoleń inwestycyjnych zawieszone. Prawo przewiduje jednak pewne środki, które mogą ograniczyć negatywne skutki takich rozstrzygnięć dla inwestorów.

Geoblokowanie, ogólnie rzecz ujmując, polega na ograniczaniu możliwości nabycia produktów i usług z powodu obywatelstwa lub miejsca zamieszkania potencjalnego nabywcy. Warunki dostępu do towarów lub usług lub płatności za nie są różnicowane w oparciu o kryterium geograficzne. Takie praktyki są co do zasady zakazane w UE. Czy ten zakaz ma też zastosowanie do gier?

Samo zaangażowanie zasobów wykonawcy w inne przedsięwzięcia gospodarcze nie powoduje automatycznej utraty zdolności do realizacji danego zamówienia. Istotne jest to, czy wykonawca, realizując inne zobowiązania, będzie w stanie zapewnić takie zasoby techniczne oraz osobowe, które pozwolą na należytą realizację zamówienia. W wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 1 lutego 2021 r. (KIO 3495/20) dokładnie wskazano, na kim spoczywa ciężar dowodu i jakie argumenty można powołać, aby należycie uzasadnić postawione w odwołaniu zarzuty.

O tym, jak dużą wagę przywiązuje Prezes UOKiK do spraw konsumenckich i jak jest aktywny w tym zakresie, nie trzeba nikogo przekonywać. Wystarczy pobieżny przegląd aktualności na stronie internetowej organu. Powstaje zatem pytanie, czy ta tendencja się utrzyma i jakie obszary działalności przedsiębiorców znajdą się pod lupą Prezesa UOKiK w 2021 r.

W niedzielę 18 kwietnia cały piłkarski świat zelektryzowała wiadomość, że wielkie kluby z Anglii, Hiszpanii i Włoch finalizują budowę „Superligi”. Te ekskluzywne rozgrywki mają być niezależne od UEFA (Union of European Football Associations) i stanowić konkurencję dla organizowanej przez nią Ligi Mistrzów (Champions League).

Zainteresowanie branżą gamedev nie słabnie. Trend zwyżkowy utrzymuje się konsekwentnie od kilku lat, a rok 2021 z pewnością przyniesie kolejne wzrosty. Prognozy wskazują, że w 2023 r. wartość rynku gier przekroczy 200 mld USD. 

Czasem postać w grze wywołuje skojarzenie z rzeczywistą osobą. Podobieństwo to może być celowe lub przypadkowe. Aby zagwarantować sobie bezpieczeństwo prawne, twórcy gier powinni uzyskać zgodę rzeczywistej osoby na wykorzystanie jej wizerunku. Brak takiej zgody może powodować dotkliwe konsekwencje. W tym tekście omówimy zasady wykorzystywania wizerunku rzeczywistych osób żyjących.

Serwisy informacyjne na całym świecie codziennie donoszą o skandalach i śledztwach dotyczących podmiotów gospodarczych, praniu pieniędzy przy pomocy podstawionych spółek mających siedziby w rajach podatkowych, zatrzymaniach wysokich rangą menedżerów i wielomilionowych ugodach podpisywanych ze śledczymi przez dużych graczy rynkowych. Czy to przejaw klęski w walce z przestępczością na tle korporacyjnym, czy może raczej organy zajmujące się jej zwalczaniem coraz lepiej sobie radzą z powierzonymi im zadaniami?

19 września 2020 r. weszła w życie nowelizacja Prawa budowlanego oraz niektórych innych ustaw, która zwiększyła trwałość pozwolenia na budowę i pozwolenia na użytkowanie. Ustawodawca uznał m.in., że należy wprowadzić 5-letni limit na stwierdzenie nieważności pozwolenia na budowę od daty wejścia tej decyzji do obrotu prawnego i w ten sposób ograniczyć swobodne uznanie organu administracji publicznej przy ocenie ważności pozwolenia. Jednak przepis art. 37b Prawa budowlanego wprowadzający ten limit zaczął budzić wątpliwości niektórych komentatorów, które mogą doprowadzić do utrwalenia błędnej naszym zdaniem wykładni nowych przepisów i podważyć ich zamierzony cel. Dlatego należy przeciwstawić się głosom, jakoby przepis ten nie znajdował zastosowania do decyzji wydanych przed nowelizacją.