dr Kinga Ziemnicka-Klebba | Co do zasady

W toku działalności spółki osobowej może pojawić się potrzeba dobrowolnego wyjścia wspólnika ze spółki. Można tego dokonać na kilka sposobów – w zależności od tego, czy między stronami istnieje porozumienie w tym zakresie. Przepisy przewidują możliwość przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę za zgodą wszystkich wspólników, a w jej braku – możliwość wypowiedzenia umowy spółki. Rozwiązania kodeksowe mogą jednak z różnych powodów okazać się niewystarczające. Pojawia się wówczas pytanie, czy i w jakim zakresie strony mogą uregulować te kwestie na mocy zawartego między nimi porozumienia. 

Tytułowa kwestia nadal budzi liczne wątpliwości. Dotyczą one przede wszystkim liczby wymaganych prawem sprawozdań finansowych, które należy sporządzić w związku z przekształceniem, okresu sprawozdawczego objętego danym sprawozdaniem finansowym, jak również obowiązku badania przez biegłego danego sprawozdania finansowego i jego zatwierdzenia przez właściwy organ zatwierdzający. Szczególne znaczenie ma prawidłowe określenie okresu, za który sporządzić należy pierwsze roczne sprawozdanie finansowe spółki przekształconej, co bezpośrednio przekłada się na sposób i ograniczenia wypłat zysku z poziomu tej spółki.

Wycena składników majątkowych w toku reorganizacji korporacyjnych jest wymaganym elementem, służącym ustaleniu ich wartości przy przeniesieniu z jednej spółki do innej w wyniku podziału czy połączenia. Jednak procedura reorganizacji spółek często jest długotrwała i w jej trakcie może dojść do zmiany składników przenoszonych aktywów lub pasywów na skutek typowych lub nadzwyczajnych okoliczności. Zmianie może ulec również sama wycena tych składników. W konsekwencji pojawia się zasadnicze pytanie, na ile takie zmiany powodują konieczność modyfikacji wymaganej dokumentacji, w tym planu połączenia czy podziału, a na ile można te zmiany uwzględnić w dokumentacji księgowej bez konieczności powtarzania całej procedury reorganizacyjnej.

Nowelizacja Kodeksu spółek handlowych z 15 września 2023 r. wprowadziła szereg zmian do procedury transgranicznego łączenia spółek. Takie połączenie ma swoją specyfikę ze względu na podleganie prawu więcej niż jednego państwa członkowskiego. Dlatego w jego trakcie należy wziąć pod uwagę szereg aspektów praktycznych, które mogą znacząco sposób wpłynąć na tempo oraz skuteczność procedury połączenia.

W poprzednich artykułach przedstawiliśmy korzyści z utworzenia fundacji rodzinnej, dopuszczalny dla fundacji zakres działalności gospodarczej oraz kwestie podatkowe. Pora na prawa i obowiązki osób zaangażowanych w funkcjonowanie fundacji. Fundacja rodzinna działa przez swoje organy (zarząd, radę nadzorczą i zgromadzenie beneficjentów), ale nie mogłaby powstać i funkcjonować bez fundatora i beneficjentów. Ustawa o fundacji rodzinnej reguluje zadania i uprawnienia wszystkich tych podmiotów, dając fundatorowi stosunkowo szeroki zakres swobody w kształtowaniu w statucie zasad funkcjonowania organów fundacji. To pozwala dostosować te zasady do indywidualnych potrzeb, zapewniając elastyczność dla działań fundacji i realizacji jej celów.

Fundacja rodzinna, jak każda inna forma prawna, może wiązać się również z ryzykiem, że zarządzanie majątkiem zostanie przekazane osobom niekompetentnym, fundacja będzie działać w sposób sprzeczny z wyznaczonym celem lub interesem swoich beneficjentów albo będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie, który nie jest dozwolony dla fundacji rodzinnej. Ustawodawca zapewnił jednak określone narzędzia, które pozwalają zapobiegać takim sytuacjom.

Ustawa, która wejdzie w życie 22 maja 2023 r., wprowadza fundację rodzinną jako nową osobę prawną służącą gromadzeniu mienia i zarządzaniu majątkiem zgodnie z wolą fundatora oraz spełnianiu świadczeń na rzecz jej beneficjentów. Cele fundacji rodzinnej są zatem inne niż w przypadku dotychczasowych fundacji, będących pozarządowymi organizacjami działającymi dla pożytku publicznego, a nie dla zysku. Poniżej przedstawiamy główne zalety fundacji rodzinnej, które pokazują, że ta forma prawna może służyć zróżnicowanym celom.

Przedstawicielstwo fundacji zagranicznej, obok fundacji i spółki non-profit, jest jedną z form prawnych, za których pośrednictwem można prowadzić działalność dobroczynną w Polsce. Jednak ze względu na ograniczoną regulację prawną funkcjonowanie przedstawicielstw fundacji w polskim prawie nie jest do końca jasne. Temat jest o tyle aktualny, że z chwilą wybuchu wojny w Ukrainie wiele fundacji zagranicznych, chcąc działać na terenie Polski, zgłosiło potrzebę otworzenia tutaj swoich przedstawicielstw. Wcześniej przedstawicielstwa fundacji zagranicznych były stosunkowo mało popularne, gdyż nie było większej potrzeby ich tworzenia.

Ustawa o lasach z 28 września 1991 r. w istotny sposób ingeruje w obrót gruntami leśnymi. Pojawia się zatem pytanie, w przypadku jakich czynności prawnych powodujących przeniesienie własności gruntów leśnych Skarbowi Państwa przysługują uprawnienia pozwalające na nabycie tych gruntów.

Nowelizacja Kodeksu spółek handlowych wprowadza szereg istotnych zmian dla spółek kapitałowych, przede wszystkim dla spółek funkcjonujących w ramach holdingów. W związku z tym pojawia się pytanie, czy spółki kapitałowe powinny dostosować swoje dokumenty korporacyjne do tych zmian.

Wśród wielu problemów, z jakimi muszą zmierzyć się teraz przedsiębiorcy, jest sprawne zarządzanie i podejmowanie decyzji w sytuacji, kiedy członkowie organów spółki z różnych względów nie mogą osobiście pojawić się w jej siedzibie. Technika zapewnia oczywiście sprawną komunikację, ale możliwość podejmowania zdalnie uchwał przez organy spółek kapitałowych w niektórych sytuacjach była dyskusyjna.

Zagadnieniem, które nurtuje obecnie przedsiębiorców, jest problem rozliczeń pomiędzy nimi wynikający z niezawinionej niemożliwości spełnienia świadczenia. Jest to sfera, która może wymagać interwencji ustawodawcy, jeżeli obecne regulacje okażą się niewystarczające.