dr Dominik Wałkowski | Co do zasady

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko musi zawierać opis analizowanych wariantów realizacji inwestycji. Przepisy regulujące wydawanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie przewidują możliwości odstąpienia od tego obowiązku.

Piętnaście tygodni trwała obszernie komentowana sprawa statku Arctic Sunrise i trzydziestu aktywistów Greenpeace. Teraz, gdy wszyscy aktywiści niebędący obywatelami Rosji opuścili ten kraj, warto spojrzeć na te wydarzenia okiem prawnika.

Skomplikowane przepisy o przejęciu przez nabywcę nieruchomości obowiązku usunięcia spowodowanego w przeszłości zanieczyszczenia z reguły umożliwiają tylko sprzedającemu uwolnienie się od tej odpowiedzialności.

Zanieczyszczenie środowiska gruntowo-wodnego to stały problem w toku transakcji obejmujących nieruchomości, szczególnie przemysłowe. Tymczasem ustalenie prawnych konsekwencji zanieczyszczenia jest nie lada wyzwaniem.

Aparatura pojęciowa stosowana przez ustawodawcę w celu opisania działań naprawczych związanych z zakończeniem pewnego rodzaju działalności negatywnie wpływającego na środowisko jest bardzo rozbudowana.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/30/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich kładzie szczególny nacisk na ochronę środowiska.

W kontekście odpowiedzialności za szkody w środowisku rok 2013 zostanie zapamiętany ze względu na dwie sprawy związane z prowadzeniem działalności przez koncerny naftowe w krajach rozwijających się.

Administracyjne kary pieniężne i opłaty podwyższone za korzystanie ze środowiska są coraz popularniejszym środkiem sankcyjnym, konsekwentnie wprowadzanym przez ustawodawcę do przepisów poświęconych ochronie środowiska.

Organy ochrony środowiska dysponują pewnym luzem decyzyjnym w zakresie nałożenia obowiązku sporządzenia przeglądu ekologicznego. Przesłanki zastosowania takiego kosztownego dla przedsiębiorców środka powinny być jednak dobrze uzasadnione.

Przenoszenie praw i obowiązków z pozwoleń dotyczących korzystania ze środowiska jest elementem wielu transakcji. Publicznoprawny charakter tych pozwoleń sprawia, że o ich „przejściu” na nabywcę decyduje organ administracji a nie strony transakcji.

Ocena dopuszczalności inwestycji pod kątem rygorów obowiązujących w związku z lokalizacją planowanego przedsięwzięcia w obszarze Natura 2000 powinna uwzględniać możliwość kumulacji oddziaływań. Ocena ta nie powinna być jednak abstrakcyjna.

Znaczne rozproszenie przepisów sprawia, że nie zawsze jest jasne, które pozwolenia środowiskowe zachowują ważność po restrukturyzacji. Tymczasem skutki błędnego zastosowania przepisów mogą być bardzo dotkliwe, ze wstrzymaniem działalności włącznie.