nieruchomości | Co do zasady

Definicja lokalu zawarta w ustawie o własności lokali, niezależenie od jego charakteru i przeznaczenia (mieszkalny, użytkowy itp.), jako podstawowe i zarazem jedyne kryterium wyodrębnienia nieruchomości lokalowej wskazuje jej samodzielność. Przepisy nie ustanawiają innych przesłanek, w szczególności dotyczących sposobu korzystania z pomieszczeń, ich rozmiarów czy liczby lokali w budynku.

Przeprowadzenie drogi koniecznej wiąże się czasem z koniecznością rozbiórki budynku legalnie wzniesionego na nieruchomości sąsiedniej. Może jednak do tego dojść tylko w naprawdę wyjątkowych przypadkach.

Strony postępowania rozgraniczeniowego zyskują korzyść w postaci pewności przebiegu granic miedzy nieruchomościami. W sprawie kosztów postępowania rozgraniczeniowego decydujące jest więc to, kto faktycznie uzyskał obiektywną korzyść, a nie to, kto wystąpił z żądaniem wszczęcia postępowania.

Brak obowiązującego w chwili nabycia nieruchomości miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest równoznaczny z tym, że nieruchomość nie ma konkretnego przeznaczenia. Istotna zmiana przeznaczenia nieruchomości w nowym planie stanowi podstawę do żądania od gminy jej wykupu.

Zaklasyfikowanie danego pomieszczenia jako „przynależnego” lub „pomocniczego” rodzi istotne konsekwencje, zwłaszcza cywilnoprawne. Pomieszczenie przynależne (w przeciwieństwie do pomocniczego) może być bowiem oddzielone od lokalu zarówno fizycznie, jak i prawnie, dzięki czemu istnieje możliwość jego zbycia lub włączenia do nieruchomości wspólnej. Niestety orzecznictwo nie jest w tym zakresie jednolite.

Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, która weszła w życie 25 grudnia 2014 r., znacząco zmieniła przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące rękojmi za wady. Należy jednak pamiętać, że nowe przepisy (zarówno przepisy ustawy o prawach konsumenta, jak i zmienione nią przepisy Kodeksu cywilnego) mają zastosowanie do umów, które zostały zawarte od dnia wejścia w życie ustawy o prawach konsumenta.

Sąd w toku postępowania może żądać przedstawienia dodatkowej opinii przez kolejnych biegłych, ale wyłącznie w uzasadnionych przypadkach. Wniosek strony o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego winien być trafnie i rzetelnie uargumentowany. Samo niezadowolenie strony z przygotowanego wcześniej opracowania nie jest wystarczającym powodem, by sporządzać kolejną opinię biegłych tej samej specjalności.

Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie zagadnienia, czy sąd może odmówić wpisu w księdze wieczystej, gdy istnieje znana mu z urzędu przeszkoda niewymieniona we wniosku, której nieuwzględnienie spowodowałoby naruszenie prawa. Obecnie kwestia ta jest różnie rozstrzygana przez sądy.

Celem przepisów Prawa budowlanego jest doprowadzenie do wykonania robót budowlanych zgodnie z prawem, ale wyłącznie w aspekcie norm prawa administracyjnego (budowlanego), a nie cywilnego.

Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części jest zagadnieniem niezwykle istotnym z praktycznego punktu widzenia. Sformułowania użyte przez ustawodawcę w art. 71 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego mogą jednak budzić wątpliwości. Z pomocą w ich zrozumieniu przychodzi orzecznictwo sądów administracyjnych.

Z normy odsyłającej do odpowiedniego stosowania przepisów o stwierdzeniu nabycia spadku nie można domniemywać, że w sprawie o zasiedzenie sąd stwierdzi nabycie własności bez wniosku uprawnionego bądź na rzecz osoby niewskazanej przez wnioskodawcę lub innego uczestnika postępowania.

Także na rynku wtórnym i korzystniej dla osób wychowujących co najmniej troje dzieci: 1 września 2015 r. wejdą w życie niezwykle istotne zmiany w funkcjonowaniu programu Mieszkanie dla Młodych.