Marek Dolatowski | Co do zasady

Koniec ubiegłego roku obfitował w nowe regulacje zasad działania rynku energii. Sporo mówiło się także o konieczności zmian przepisów, których treść wzbudzała wątpliwości. Zmian jest jednak tak wiele, że trudno przewidzieć ich ostateczny wpływ na rynek i poszczególnych jego uczestników. Widać to szczególnie w przypadku wytwórców energii z OZE korzystających z aukcyjnego systemu wsparcia.

Sytuacja na rynku energii nigdy dotąd nie była tak dynamiczna. Wiele mówi się o tym, że wysokie ceny energii nie pozwolą utrzymać tempa wzrostu gospodarczego i obniżą poziom życia odbiorców w gospodarstwach domowych. Wydawać by się mogło, że przynajmniej wytwórcy z OZE cieszą się z wyższych cen energii na rynku, gdyż mogą ją sprzedać drożej przy zachowaniu relatywnie niskich kosztów produkcji. Mając jednak na uwadze uczestnictwo tych wytwórców w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, ich sytuacja jest bardziej skomplikowana niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać.

Ostatnia nowelizacja ustawy o rynku mocy (która weszła w życie 1 września 2021 r.) wprowadza wreszcie długo wyczekiwany przez przedsiębiorców preferencyjny sposób obliczenia opłaty mocowej. Zasady jego wyliczenia oparte są jednak na zupełnie innych założeniach niż pierwotnie zakładana ulga.

Rosnące koszty energii elektrycznej i uprawnień do emisji CO2 skłaniają coraz większą liczbę przedsiębiorców do rozważenia inwestycji we własne źródła wytwarzania, w tym w odnawialne źródła energii. Inwestycja taka wiąże się jednak nie tylko z koniecznością zakupu odpowiednich urządzeń i znalezienia jej wykonawcy. Wymaga też spełnienia szeregu obowiązków regulacyjnych i zapewnienia obsługi działalności operacyjnej źródła po jego oddaniu do eksploatacji.

Zarówno przemysł, jak i odbiorcy w gospodarstwach domowych poniosą dodatkowe koszty w związku ze wzrostem opłat na rachunkach za energię elektryczną. Tymczasem zapowiadanych ulg dla przemysłu energochłonnego wciąż brak.

Cesja praw z umowy może mieć wpływ na zmianę adresata oświadczenia dłużnika o wypowiedzeniu umowy.

Jest możliwe, co do zasady, kontynuowanie działalności przez przedsiębiorcę energetycznego w trybie art. 40 ust. 1 Prawa energetycznego, nawet jeżeli nie jest on właścicielem infrastruktury, która ma służyć do jej prowadzenia.

Ministerstwo przedsiębiorczości i technologii przedstawiło długo wyczekiwany projekt ustawy o rekompensatach dla przemysłu energochłonnego w związku ze wzrastającymi kosztami polityki klimatycznej.

Opublikowano projekt zmiany ustawy o odnawialnych źródłach energii, która w zamyśle ma umożliwić budowę nowych OZE przy możliwie niskim poziomie cen energii dla odbiorców.

Ministerstwo energii opublikowało projekt zmiany rozporządzenia taryfowego zmniejszający obciążenie opłatą jakościową część „dużych” odbiorców przemysłowych.

W obliczu zaprzestania sprzedaży gazu ministerstwo energii zdecydowało się na nietypowe działania, żeby szybko załatać lukę w prawie.

Dotychczas URE twierdziło, że odstąpienie od wymierzenia kary za brak realizacji obowiązku w terminie wskazanym np. w ustawie Prawo energetyczne nie jest możliwe, ponieważ nie jest spełniony warunek odstąpienia w postaci zrealizowania obowiązku.