Aleksandra Cygan
Jak sobie poradzić z dłużnikiem, który wdaje się w spór sądowy, aby nie płacić długu – ciąg dalszy
Warto brać udział w postępowaniach sądowych, których wynik może być dla nas krzywdzący. W ten sposób można zapobiec wydaniu orzeczeń zgodnych z nieuczciwymi intencjami dłużników oraz ich popleczników.
Gdy dłużnik wdaje się w spór sądowy, aby nie płacić długu
Nieuczciwi dłużnicy coraz śmielej wykorzystują postępowania sądowe, aby fikcyjnie pozbyć się środków na zapłatę długu. Uważają, że jeśli uzyskają prawomocny wyrok, który każe im np. zapłacić określoną kwotę na czyjąś rzecz, wierzyciel nie będzie mógł tej zapłaty zakwestionować. Czy jednak wierzyciel jest całkiem bezbronny? Tą publikacją otwieramy cykl artykułów poświęconych temu, na co zwrócić uwagę i jak reagować, gdy nasz dłużnik wszczyna proces sądowy, którego skutkiem może być jego niewypłacalność.
Alimenty dla bliskich dłużnika mogą zostać uznane za krzywdzące jego wierzycieli
Działanie dłużnika na korzyść osoby trzeciej – uprawnionego do alimentów – może prowadzić do naruszenia interesów innych wierzycieli i do niemożliwości zaspokojenia ich wierzytelności z majątku dłużnika. Uprawnia to wierzycieli do sięgnięcia po ochronę prawną z art. 527 – art. 534 k.c. Skargą pauliańską można ubezskutecznić m.in. czynność, na podstawie której ustanowiono alimenty.
Do jakiego sądu w sprawach ze skargi pauliańskiej oraz w sprawach o ochronę realnego wykonania umowy (na podstawie art. 59 k.c.)?
Aby zakwestionować krzywdzącą wierzyciela czynność dłużnika dokonaną z osobą trzecią (skarga pauliańska) albo ochronić realne wykonanie umowy zawartej przez wierzyciela z dłużnikiem (skarga z art. 59 k.c.), należy wnieść prawidłowo sformułowany pozew do właściwego miejscowo i rzeczowo sądu powszechnego. Jak ustalić sąd właściwy do rozpoznania sprawy?
Skarga pauliańska – podstawowy instrument ochrony wierzyciela przed niewypłacalnością dłużnika
Pogłębiający się kryzys uczciwości dłużniczej sprawia, że wierzyciel dziś – bardziej niż kiedykolwiek wcześniej – musi się liczyć z ryzykiem, że dłużnik nie tylko nie spłaci długu dobrowolnie, ale też utrudni jego egzekucję, wyzbywając się składników majątku na rzecz osób trzecich. Ratunkiem w takich sytuacjach jest tzw. skarga pauliańska (actio Pauliana), znana i stosowana w systemach prawnych wielu państw na całym świecie.
Roszczenie ze skargi pauliańskiej nie zawsze korzysta z pierwszeństwa w zaspokojeniu
Sąd Najwyższy w niedawnej uchwale (z 2 lutego 2022 r., III CZP 32/22) wypowiedział się na temat sytuacji prawnej wierzyciela pauliańskiego w porównaniu do innych wierzycieli osoby pozwanej ze skargi pauliańskiej.
Łańcuch transakcji mających na celu pokrzywdzenie wierzyciela: faktycznie nie do odkręcenia?
Zarówno dłużnicy, jak i wierzyciele często są przekonani, że jeśli dłużnik zainicjował cały łańcuch transakcji, aby uchylić się od spłacenia długów, sprawa jest „nie do odkręcenia”, a wierzyciel jest bezbronny. W rzeczywistości jednak nieuczciwi dłużnicy (oraz ich poplecznicy) w takich sytuacjach nie mogą spać spokojnie. Zarówno przepisy prawa, jak i praktyka sądowa dają wierzycielowi szansę na skuteczne przeciwstawienie się nawet całemu łańcuchowi oszukańczych transakcji.
Dochodzenie odszkodowania za delikt związany z wybiórczą spłatą wierzycieli jako alternatywna metoda zabezpieczania interesów wierzycieli pominiętych przez dłużnika
Sąd Najwyższy w wyroku z 10 lutego 2021 r. (I CSKP 33/21) rozważał zasadność skargi kasacyjnej powódki. Zmierzała ona do wykazania, że doszło do jej pokrzywdzenia jako wierzyciela pauliańskiego (tzw. skarga pauliańska uregulowana jest w art. 527 i następnych Kodeksu cywilnego). Sąd Najwyższy poruszył w tym dyskusyjnym – z punktu widzenia bezpieczeństwa uczestników obrotu, w tym wierzycieli – orzeczeniu istotne kwestie. Wskazał m.in., że na ocenę, czy doszło do pokrzywdzenia wierzyciela w rozumieniu art. 527 § 2 k.c. ma wpływ, czy uzyskany ekwiwalent posłużył do zaspokojenia innych wierzycieli.
