Nowa ustawa o sporcie

05.08.2010 nowe prawo | sport

Już 16 października 2010 r. wejdzie w życie nowa ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, która zastąpi dotychczasową ustawę z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym.

Dzisiejsze realia szeroko pojętego życia sportowego wymagają dokonania gruntownych zmian w strukturach organizacji zarządzających sportem oraz w obowiązujących regulacjach prawnych. Ustawodawca zdecydował się wyjść naprzeciw propozycjom konieczności wprowadzenia takich zmian i 25 czerwca 2010 r. została uchwalona ustawa o sporcie, która wprowadza pewne nowe rozwiązania prawne i ujednolica dotychczasowe zapisy ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o sporcie kwalifikowanym.

Jedną z ważniejszych nowości jest zdefiniowanie pojęcia sportu, które zostało oparte na brzmieniu art. 2 Europejskiej Karty Sportu Rady Europy. Taką definicją posługuje się również Komisja Europejska.

Zmianą szczególnie widoczną, a przy okazji wzbudzającą emocje wśród przedstawicieli związków sportowych, jest wprowadzenie kadencyjności władz związku sportowego na okres nie dłuższy niż 4 lata, przy czym prezes związku swą funkcję będzie mógł sprawować najwyżej dwie następujące po sobie kadencje.

Ustawodawca wprowadził również zapisy, których celem jest zapobieżenie nadużyciom w związkach sportowych. Nowością jest obowiązek sporządzania przez nie corocznych sprawozdań finansowych podpisanych przez biegłego rewidenta.

Z kolei uprawnienia ministra właściwego ds. kultury fizycznej w zakresie nadzoru nad związkiem sportowym nie zmieniły się znacząco W świetle nowej ustawy minister zyskał uprawnienie do żądania udostępnienia wszelkich dokumentów oraz udzielania pisemnych wyjaśnień dotyczących polskiego związku sportowego.

Regulacją ustawową nie jest już objęte sądownictwo polubowne Trybunału Arbitrażowego działającego przy Polskim Komitecie Olimpijskim, co zostało wykreślone w odniesieniu do pierwotnego projektu ustawy. Uregulowanie takie daje z pewnością większą swobodę w zakresie wyboru drogi i sposobu rozwiązywania sporów sportowych, jednakże opinie co do prawidłowości takiego postępowania są podzielone.

Zmianie uległy także przepisy dotyczące finansowania klubów sportowych przez jednostki samorządu terytorialnego. W nowym stanie prawnym nie będzie już budzących wątpliwości przepisów, bowiem art. 28 ustawy stanowi wprost, że klub sportowy niedziałający w celu osiągnięcia zysku może ubiegać się o dotację celową w ramach realizacji zadania publicznego.

Skuteczność nowych rozwiązań zweryfikuje praktyka. Cieszy, że wreszcie można zauważyć zmiany w obrębie polskiego ustawodawstwa sportowego, które – miejmy nadzieję – położą w końcu fundament pod sprawnie działający, nowoczesny polski sport.

Klaudia Przybyłowicz