Artykuły | Co do zasady

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy p.z.p. zamawiający ma prawo, na każdym etapie postępowania, uznać, że wykonawca nie posiada wymaganych zdolności, jeżeli zaangażowanie zasobów technicznych lub zawodowych wykonawcy w inne przedsięwzięcia gospodarcze może mieć negatywny wpływ na realizację zamówienia. W jaki sposób zamawiający może właściwie skorzystać z tego uprawnienia, aby zabezpieczyć należytą realizację zamówienia, ale nie naruszyć interesów wykonawcy? Na te i inne pytania odpowiada Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 3 lutego 2020 r. (KIO 105/20).

Wejście w życie nowej ustawy p.z.p. jest coraz bliżej, prace nad naszym Komentarzem Żywym również postępują, a dodatkowo realia rynku zamówień publicznych ewoluują i wciąż się zmieniają w związku z nową rzeczywistością, w jakiej funkcjonujemy. Są więc nowe regulacje i nowe problemy praktyczne, które rodzą coraz to nowe pytania. Odpowiadamy na nie w naszym nowym cyklu „PZP na żywo”.

Czy podmioty wynajmujące samochody wyposażone np. w radio powinny uiszczać opłaty na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania? Nad tą kwestią zastanawiał się ostatnio Trybunał Sprawiedliwości UE.

Sąd Najwyższy w wyroku dotyczącym odszkodowania z umowy ubezpieczenia wskazał, jak należy wyliczać jego wysokość. Omówił przy tym różne sposoby naprawienia w pieniądzu szkody majątkowej, jakie są możliwe w sprawach związanych z odpowiedzialnością ubezpieczyciela.

W treści SIWZ lub we wzorze formularza oferty często zdarzają się drobne błędy. Czy mogą one pociągać za sobą negatywne skutki dla wykonawców? Ważny głos w tej kwestii zajęła Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 13 marca 2020 r. (KIO 423/20). KIO podkreśliła, że w razie różnic między opisem przedmiotu zamówienia a wzorem formularza oferty rozstrzygające znaczenie ma OPZ, a wykonawców nie można obciążać skutkami błędu, który zamawiający popełnił w treści dokumentacji.

W ramach Tarcz Antykryzysowych wprowadzono wiele zmian wpływających na relację podatnika z organami podatkowymi i z sądami administracyjnymi. Za sprawą tzw. Tarczy 3.0, która weszła w życie 16 maja 2020 r., podatnicy, organy podatkowe i sądy administracyjne wychodzą ze stanu hibernacji.

Tym razem zajmiemy się rozwiązaniami z pierwszej linii frontu. Chodzi o urządzenia do zdalnej diagnostyki, które mogą zwiększyć skuteczność wykrywania koronawirusa, a także odciążyć służbę zdrowia w innych obszarach. Rozwiązania te mogą również stać się swoistym poligonem doświadczalnym w zakresie podejścia regulacyjnego do nadzorowania algorytmów.

Niedawno pisaliśmy o planowanym wdrożeniu Programu Współdziałania, w ramach którego wybrani podatnicy uzyskaliby możliwość stałej współpracy z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej. Taka współpraca umożliwiałaby między innymi podejmowanie decyzji co do strategii podatkowej w porozumieniu z organem władnym do weryfikacji prawidłowości rozliczeń podatnika. Do 26 maja 2020 r. podatnicy mogą przesyłać do Ministerstwa Finansów uwagi i sugestie dotyczące wybranych dokumentów istotnych dla Programu.

Ilość oświadczeń i dokumentów składanych przez wykonawców w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia wymusiła na ustawodawcy wprowadzenie mechanizmów ograniczających biurokrację. Jednym z kluczowych przepisów w tym aspekcie jest art. 26 ust. 6 p.z.p., którego cel i praktyczne zastosowanie wyjaśniła Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z 13 marca 2020 r. (KIO 439/20).

Podobno przyzwyczajenie rodzi lekceważenie (ang. familiarity breeds contempt). To stare angielskie przysłowie zdaje się potwierdzać w Chinach, gdzie po otwarciu sądów po kilkunastotygodniowej kwarantannie zanotowano bezprecedensowy wzrost liczby pozwów rozwodowych. O ile na razie trudno mówić o podobnym trendzie w Europie, liczba rozwodów systematycznie rośnie, a przepisy prawa rodzinnego z trudem nadążają nad potrzebami przemieszczających się rodziców i dzieci. Niektórzy rodzice wyjeżdżają z dziećmi za granicę, celowo próbując ominąć przepisy prawa rodzinnego danej jurysdykcji. Inni po prostu wracają do kraju pochodzenia, nieświadomi konsekwencji prawnych swoich działań. Ta sytuacja, zwana uprowadzeniem rodzicielskim, stanowi globalny i narastający problem.

Przedsiębiorcy dotknięci Covid-19 gorączkowo szukają pomocy. Dużą popularnością cieszą się bezpośrednie formy pomocy takie jak tarcza finansowa lub „postojowe”. Tymczasem od niedawna działa inny instrument tarczy antykryzysowej, czyli gwarancja spłaty kredytów udzielana przez Bank Gospodarstwa Krajowego średnim i dużym przedsiębiorcom z Funduszu Gwarancji Płynnościowych. Program o wartości ponad 100 mld złotych ma zachęcać banki komercyjne do udzielania nowych kredytów na cele płynnościowe.

Jednym z następstw pandemii i wywołanego nią kryzysu gospodarczego może być konieczność zaniechania niektórych inwestycji prowadzonych przez podatników. Czy przepisy podatkowe pozwalają rozliczyć poniesione na nie nakłady na gruncie ustawy o CIT? Czy podatnik będzie musiał dokonać korekty VAT naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w toku prac nad inwestycją?