Joanna Duda | Co do zasady

Wątpliwości co do rzeczywistych intencji autora pisma procesowego mogą wynikać z mylnego oznaczenia pisma lub z innych oczywistych niedokładności. Takie niejasności powinny być poddawane wykładni przez sąd bądź usuwane w drodze wezwania strony do ich wytłumaczenia.

Ustalenia faktyczne dokonywane przez sąd odwoławczy powinny opierać się na materiale zgromadzonym w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Jednakże zmiana zaskarżonego orzeczenia przez sąd drugiej instancji wymaga własnej oceny materiału zgromadzonego w postępowaniach, sformułowania odrębnych ustaleń i naprawy popełnionych uprzednio uchybień.

Nie ma znaku równości pomiędzy wygaśnięciem wyznaczonego terminu do dokonania czynności procesowej a upływem czasu związanym z nieskutecznym doręczeniem pisma sądowego – w każdym przypadku trzeba rozróżnić te dwie sytuacje.

Aby zagwarantować bezstronność sądu, polskie prawo przewiduje instytucję wyłączenia sędziego, którego obiektywizm w danej sprawie mógłby budzić wątpliwości. Przyczyną wyłączenia sędziego nie może być jednak subiektywne przekonanie strony o jego stronniczości.

Koszty postępowania administracyjnego z reguły ponosi organ administracji publicznej w granicach, w jakich wypełnia swoje ustawowe obowiązki. Czy można jednak odstąpić od tej zasady, i to nie na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, ale przepisu szczególnego?

Pozyskiwanie informacji publicznych co do zasady jest bezpłatne. Zasada ta doznaje jednak ograniczeń na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Prawodawca udzielił bowiem organom upoważnienia do nakładania opłat dodatkowych, co jest różnie interpretowane.