prawo karne | Co do zasady

Nowa ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych ma wprowadzić surowsze kary i środki karne, a także nowe zasady prowadzenia postępowań przeciwko m.in. spółkom. Ustawodawca zamierza zrezygnować z konieczności wcześniejszego „rozliczenia” przestępnej działalności osób fizycznych (prezesów, członków zarządów czy prokurentów). W efekcie prokuratorzy będą mogli przekierować odpowiedzialność z bezpośrednich sprawców na posiadające kapitał spółki, które mają możliwość płacenia surowych kar pieniężnych.

Dyskusja, czy wdrożenie i stosowanie programu zgodności (compliance) jest ogólnym obowiązkiem prawnym, trwa nie od dziś. Compliance jest narzędziem zarządzania procesami operacyjnymi w organizacji, przeciwdziałania nieprawidłowościom i mitygowania odpowiedzialności. Dlatego wydaje się wchodzić w zakres obowiązku należytej staranności, sankcjonowanej nie tylko na płaszczyźnie karnej.

Jedną z podstawowych rzeczy, jaka zapewne zostanie zabezpieczona w toku przeszukania przez organ ścigania, jest telefon komórkowy bądź inne urządzenie elektroniczne, jeśli zachodzi „uzasadnione podejrzenie”, że może ono zawierać informacje świadczące o popełnieniu czynu zabronionego. Telefony komórkowe są atrakcyjnym źródłem informacji o życiu ich posiadacza. Korzystają z tego organy ścigania, wydobywając z nich złoża informacji mogące przeobrazić się w materiał dowodowy. Co jednak z tajemnicą korespondencji?

Przeszukania połączone z zatrzymaniem rzeczy coraz częściej dotykają spółek, członków ich organów, podmiotów z nimi współpracujących. W związku z perspektywą wejścia w życie nowej ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych częstotliwość takich czynności wobec spółek zapewne się zwiększy, co może istotnie rzutować na ich działalność biznesową.

Jednym z kluczowych projektów ustaw, od kilku miesięcy procedowanych przez rząd, jest nowa ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych (spółek, fundacji, stowarzyszeń) za czyny zabronione. Pomysł zastąpienia dotychczasowej ustawy wynika z faktu, że obecne rozwiązania, w oparciu o które przeciwko podmiotom zbiorowym prowadzi się średnio kilkadziesiąt postępowań rocznie, są nieskuteczne, co kłóci się z przyjętymi zobowiązaniami międzynarodowymi.

Jak należy rozumieć pojęcie przestępstwa na gruncie prawa cywilnego? Czy należy przypisywać mu identyczne znaczenie, jakie zostało przyjęte w prawie karnym? Między innymi na te pytania odpowiedział niedawno Sąd Najwyższy.

Projekt nowej ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych, który pojawił się 28 maja 2018 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji, wskazuje na istotny zwrot w podejściu do korporacyjnej odpowiedzialności karnej. Karanie przestępczości gospodarczej i skarbowej popełnianej przy wykorzystaniu podmiotów zbiorowych ma być bardziej efektywne. Przejawia się to w szczególności w wachlarzu sankcji, jakie będą mogły być nakładane na podmioty zbiorowe.

Wypadek przy pracy powoduje wielorakie konsekwencje prawne. Jedną z najbardziej dolegliwych jest możliwość poniesienia odpowiedzialności karnej przez osobę odpowiedzialną za bezpieczeństwo i higienę pracy u pracodawcy.

W trakcie postępowania karnego przedsiębiorca musi się liczyć z ryzykiem przeszukania. Kto i na jakiej podstawie może przeszukać pomieszczenie? Kto może być przy tym obecny? W jakich godzinach może się odbyć przeszukanie? Co się dzieje ze znalezionymi przedmiotami? I czy samo przeszukanie można zaskarżyć?

Tajemnica adwokacka i radcowska jest nieodzownym elementem i podstawowym obowiązkiem wpisanym w zawód adwokata i radcy prawnego. Jest fundamentem relacji, jaką profesjonalny pełnomocnik buduje ze swoim klientem. Tajemnica ta jest także gwarancją ochrony praw przyznanych stronom procesu sądowego oraz jego sprawiedliwości i prawidłowości. Czym jednak jest, co może ją ograniczać i czy nie traci swojego znaczenia w otaczającej nas rzeczywistości?

Luka w przepisach naraża członków zarządu na odpowiedzialność karną za niezłożenie sprawozdania finansowego w terminie.

Przepis art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka statuujący wolność wyrażania opinii kształtuje ochronę wypowiedzi o różnym charakterze, w tym również artystycznych, niewerbalnych i niewizualnych. Opisywane prawo polega na wolności posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe. Istnieją jednak wyjątki uzasadniające nakładanie przez państwo określonych warunków i ograniczeń w zakresie korzystania z tego prawa.