Zasady współpracy technologicznej | Co do zasady

Zawierając porozumienie w sprawie transferu technologii, trzeba się zabezpieczyć przed wymianą poufnych informacji handlowych. Nieuzasadniona wymiana takich informacji grozi przedsiębiorcy karą w wysokości do 10% przychodu.

Trwają konsultacje Komisji Europejskiej dotyczące Wytycznych w sprawie stosowania art. 101 TFUE do porozumień o transferze technologii. Jest to kilkudziesięciostronicowy dokument, w którym Komisja przedstawia, jakie wymogi powinny spełniać porozumienia dotyczące współpracy (przede wszystkim między konkurentami) w zakresie nowych technologii. Naruszenie tych zasad grozi nałożeniem – przez Komisję lub UOKiK – kary finansowej w wysokości do 10% przychodu przedsiębiorcy.

Spośród wielu wymogów warto zwrócić uwagę na obowiązek wdrożenia przez kooperujących konkurentów środków zabezpieczających, mających na celu zapobieżenie wymianie poufnych informacji handlowych (pkt. 243 Wytycznych). Chodzi głównie o to, aby w trakcie współpracy dotyczącej transferu technologii konkurenci nie wymieniali się poufnymi informacjami o charakterze ściśle handlowym, które nie są niezbędne do transferu technologii – np. informacjami o stosowanych cenach i warunkach handlowych, osiąganych marżach, wielkości sprzedaży, wielkości produkcji czy ponoszonych kosztach. Jeśli wymiana taka jest jednak niezbędna (np. w celu kalkulacji opłat licencyjnych), wówczas należy pamiętać o środkach zabezpieczających, które warto wdrożyć w celu minimalizacji ryzyka antymonopolowego. Można przykładowo wymienić następujące z nich:

• W umowie należy zawrzeć klauzulę, że udostępnianie poufnych informacji handlowych powinno być usprawiedliwione rzeczywistymi potrzebami, które są niezbędne do oszacowania rynkowego powodzenia danej technologii;
• Przekazywane informacje handlowe powinny być zagregowane (uśrednione) i dotyczyć choćby niedalekiej przeszłości (minimum trzy miesiące wstecz);
• Przekazywanie informacji powinno następować w oparciu o umowę o poufności. Umowa powinna gwarantować, że udostępniane informacje będą wykorzystane jedynie w celu transferu technologii. Dobrze widziane jest ograniczenie umowne zapewniające, że informacje handlowe nie zostaną ujawnione pracownikom mogącym wykorzystać je w innych celach niż transfer technologii (dotyczy to w szczególności pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż i marketing konkurencyjnych względem siebie technologii);
• Wskazane jest zaangażowanie niezależnej strony trzeciej (eksperta, powiernika), za którego pośrednictwem następować będzie wymiana i który oceni, które informacje mogą być udostępnione i w jakiej formie. Jak wskazuje Komisja: „niezależny ekspert bądź organ udzielający licencji mogą odgrywać w tym względzie ważną rolę w zakresie dopilnowania, aby informacje dotyczące produkcji i sprzedaży, które mogą być niezbędne do obliczania i weryfikacji opłat licencyjnych, nie zostały ujawnione przedsiębiorstwom konkurującym na rynkach, których to dotyczy”.

Przedstawione kwestie łączą się z szerszym zagadnieniem dotyczącym współpracy konkurentów w zakresie informacji rynkowej. Szczegółową analizę tej tematyki można znaleźć w wydanej ostatnio książce „Wymiana informacji między konkurentami w ocenie organów ochrony konkurencji” .

dr Antoni Bolecki, Zespół Prawa Konkurencji kancelarii Wardyński i Wspólnicy