Brak to nie to samo co utrata | Co do zasady

Przejdź do treści
Zamów newsletter
Formularz zapisu na newsletter Co do zasady

Brak to nie to samo co utrata

Do cofnięcia zgody na funkcjonowanie związku sportowego konieczna jest podstawa prawna wynikająca z ustawy o sporcie kwalifikowanym. Taką podstawą może być np. utrata przynależności do międzynarodowej organizacji sportowej.

Polski Związek Radioorientacji Sportowej (PZRS) został powołany decyzją Przewodniczącego Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej z 4 lutego 1991 roku.  Na tej podstawie w dniu 17 października 1996 roku został wpisany do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie.

W maju 2010 roku Ministerstwo Sportu i Turystyki przeprowadziło w Związku kontrolę, w której toku stwierdzono, że Związek nie przynależy do międzynarodowej organizacji sportowej zrzeszającej krajowe organizacje sportowe co najmniej z 40 państw i co najmniej z 3 kontynentów, co jest warunkiem niezbędnym do posiadania statutu polskiego związku sportowego, wynikającym z art. 8 ust. 2 pkt 8 ustawy o sporcie kwalifikowanym (u.s.k.).

Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego decyzją z 16 września 2010 roku minister sportu i turystyki, działając na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 8 i art. 77 ust. 2 i 3 u.s.k., cofnął zgodę na funkcjonowanie Związku jako polskiego związku sportowego. 5 października 2010 roku Związek złożył do ministra wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Po rozpoznaniu wniosku minister decyzją z 15 października 2010 roku utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W tej sytuacji PZRS postanowił złożyć skargę na decyzję ministra do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W postępowaniu przed WSA Związek reprezentowali radca prawny Magdalena Niziołek i adwokat Jan Ciećwierz z kancelarii Wardyński i Wspólnicy.

W skardze podniesiono, że minister nie wskazał, dlaczego brak przynależności Związku do międzynarodowej organizacji sportowej właściwej dla danej dyscypliny sportu musi pociągać za sobą cofnięcie zgody na funkcjonowanie Związku jako polskiego związku sportowego. Takie postępowanie ministra narusza przepisy proceduralne określone w Kodeksie postępowania administracyjnego.

W czasie funkcjonowania PZRS zmieniły się przepisy regulujące działalność sportową. Przepisy nowej ustawy o sporcie kwalifikowanym zobowiązały związki sportowe istniejące przed wejściem w życie tej ustawy do dostosowania swojej działalności do jej wymogów nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Jednakże przepisy te nie przewidywały żadnej sankcji z tytułu braku owego dostosowania.

Ponadto w skardze podniesiono, że decyzja ministra narusza zasadę ochrony praw słusznie nabytych. Związek nabył swoje uprawnienia w trybie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy o sporcie kwalifikowanym. Przed nowelizacją przepisów nie była wymagana przynależność do międzynarodowej organizacji sportowej właściwej dla danej dyscypliny sportu, jak to jest obecnie. Zgodnie z zasadą ochrony praw nabytych minister powinien rozważyć, czy Związek utracił przynależność do międzynarodowej organizacji sportowej, do której należał przed wejściem w życie ustawy o sporcie kwalifikowanym, czy do tej, do której przynależność jest wymagana zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami prawa.

Wyrokiem z 14 kwietnia 2011 roku (sygn. akt VI SA 2607/10) WSA uwzględnił skargę Związku w całości i uchylił decyzję ministra sportu i turystyki z 15 października 2010 roku oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia 16 września 2010 roku, którą minister sportu i turystyki cofnął zgodę na funkcjonowanie Polskiego Związku Radioorientacji Sportowej jako polskiego związku sportowego. W ustnych motywach wyroku WSA za najistotniejszy powód uchylenia decyzji ministra uznał fakt, że w u.s.k. brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji uchylającej zgodę na funkcjonowanie Związku. Minister jako podstawę prawną decyzji podał art. 23 ust. 2 pkt 2 u.s.k., który stanowi, że organ sprawujący nadzór może cofnąć zgodę na utworzenie polskiego związku sportowego, jeżeli polski związek sportowy utracił przynależność do międzynarodowej organizacji sportowej właściwej dla danej dyscypliny sportu. Skoro jednak Związek nigdy nie przynależał do międzynarodowej organizacji sportowej przewidzianej w art. 8 ust. 2 pkt 8 u.s.k., to nie mógł utracić przynależności do takiej organizacji, a w konsekwencji minister nie mógł cofnąć zgody na funkcjonowanie związku sportowego.

Magdalena Niziołek