spory sądowe | Co do zasady

Zmiana składu sądu po uchyleniu orzeczenia i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania jest niezbędna tylko wtedy, gdy uchylone zostało orzeczenie, w którym sąd rozstrzyga o istocie sprawy i rozpatruje określony spór. Nie dotyczy to postępowania zainicjowanego wniesieniem zażalenia do Sądu Najwyższego, które obejmuje jedynie kwestie formalne, dotyczące toku procesu.

Choć z samego brzmienia art. 126 § 2 k.p.c. nie można jednoznacznie wywnioskować, że pod pojęciem „adres” należy rozumieć adres zamieszkania, a nie inny adres, w powszechnej praktyce sądów przeważa pogląd, że niezbędne jest podanie właśnie tego pierwszego. Brak wskazania miejsca zamieszkania lub siedziby strony pozwanej stanowi podstawę zwrotu pozwu, bowiem uniemożliwia nadanie mu prawidłowego biegu.

Zmiany w europejskiej procedurze cywilnej są może bardziej ewolucyjne niż rewolucyjne, jednak zasługują na szczegółowe omówienie. Dzisiejsze wydanie portalu poświęcamy w całości rozporządzeniu 1215/2012 (Bruksela I bis).

Jedną z głównych zmian, jakie wprowadza nowe rozporządzenie brukselskie, jest automatyczna wykonalność orzeczeń wydanych w innym państwie Unii Europejskiej, bez jej wcześniejszego stwierdzania w osobnym postępowaniu. Czy dłużnicy powinni się bać?

Zniesienie obowiązku domicylu w państwie członkowskim stron umowy, oderwanie bytu umowy jurysdykcyjnej od umowy głównej i ustalenie porządku prawnego właściwego dla oceny ważności umowy jurysdykcyjnej to tylko niektóre ze zmian wprowadzonych przez rozporządzenie Bruksela I bis.

Jednym z celów przekształconej wersji rozporządzenia Bruksela I miało być wyeliminowanie negatywnego wpływu, jaki wcześniejsza wersja tego aktu wywierała na możliwość skutecznego dochodzenia roszczeń w postępowaniach arbitrażowych. Cel ten nie został jednak w pełni osiągnięty.

Uchwalenie nowego rozporządzenie Bruksela I bis było szansą, by ujednolicić w skali europejskiej regulacje dotyczące ochrony tymczasowej w sprawach transgranicznych i naprawić tym samym niedociągnięcia wcześniejszego rozporządzenia Bruksela I. Niestety nowy system, choć w miarę kompletny, nadal jest daleki od ideału.

Spory oparte na podstawie kontraktowej to najczęstszy rodzaj spraw związanych z międzynarodowym obrotem handlowym. Ustalając, w którym państwie możemy pozwać lub zostać pozwanymi w przypadku umów, należy uwzględnić cały szereg czynników. Nowelizacja rozporządzenia Bruksela I to dobry moment, by przypomnieć wcale nieproste zasady ustalania jurysdykcji.

Rozporządzenie 1215/2012 (Bruksela I bis), które od 10 stycznia 2015 r. zaczęło obowiązywać wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej, wprowadza wiele kluczowych zmian również w obszarze jurysdykcji dotyczącej umów konsumenckich.

Jurysdykcji w sporach korporacyjnych nie poświęca się zazwyczaj dużo uwagi. Najczęściej przyjmuje się (jako oczywistość), że każdy spór wynikający ze stosunku spółki powinien być rozstrzygany przez sąd państwa, w którym ma ona siedzibę – tzw. forum societatis. Czy jest tak jednak w rzeczywistości?

Z dniem 1 stycznia 2015 roku weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 października 2014 roku w sprawie utworzenia niektórych sądów rejonowych.

W styczniu 2015 roku wchodzą w życie liczne (choć drobne) zmiany w procedurze, dotyczące m.in. składania przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego, uprawnień podmiotów nieuczestniczących w sprawie oraz pewnych aspektów spraw z zakresu ochrony konkurencji.